top of page

Bitterballen

“En als toetje hebben we een voetbalgebakje vanavond.” Zegt ze enthousiast. Een supermarkt gesprek. Dan wil ik weten wat je gaat eten vandaag. Nu moest ik wel vragen of er iets bijzonders was vanavond. Zij, en vooral hij, kijken me aan alsof ik vers uit de rimboe ben komen lopen. Zonder kleren.



Blijkt een groot voetbalmoment te zijn vanavond. “Kijkt die van jou geen voetbal?” Ehm, nee. We wijken wel vaker af van het gemiddelde. Maar ik heb zin in bitterballen. Die horen erbij heb ik gehoord. Dus voorgesteld. Vanavond ook een keertje voetbal kijken? Mijn meneer vindt het goed.


Het duurt vijf minuten voordat ik doorheb dat het Nederlandse team in een andere kleur speelt dan de gebruikelijke club kleuren. En dat ze van links naar rechts op het scherm spelen. Kijk ze rennen die jongens! Ik doe het ze niet na. Eentje heeft een heel strak lijntje in zijn haar. Mijn meneer vertelt dat die altijd zijn eigen kapper bij zich heeft. Wonderlijk.


Een ander jongetje is net verkocht hoor ik. Wat een rare manier van praten. Ik dacht dat we dat niet meer deden. Kinderen verkopen. Voor een prijs waar een derdewereldland een jaar van kan eten. Denk ik. Wonderlijk.


Er komen geluiden uit mijn meneer. Hij schreeuwt. Als het spannend is. Hij blijkt verstand van voetbal te hebben en legt mij alles uit. Ik knik begrijpend, mompel ‘uhuh’ en hoop dat mijn lege blik niet opvalt. Vooral bij ‘buitenspel’ maken mijn hersenen kortsluiting. Ga daar dan niet staan denk ik. Maar dat is te simpel. Je kunt er zomaar ingeluisd worden. Echt zonde. Heb je eindelijk een bal in het doel. Telt die niet.


Na een goal moeten ze “nu gewoon blijven voetballen” zegt mijn meneer. Ik vraag me af wat ze anders moeten doen? Zakdoekje leggen? Trouwens. Moet ík niet wat gaan doen. Biertje halen? Bitterballen bakken? Wanneer stel je zoiets voor?


Na de pauze slaat de verwarring weer toe. Ik juich voorzichtig als bal en spelers naar rechts bewegen en krijg acuut een rode kaart van meneer. Kennelijk is er van richting gewisseld en zit ik voor de tegenpartij te juichen. Ik krijg het Spaans benauwd. Zou de frituurpan al heet zijn?


We winnen gelukkig. Met z’n tweeën doen we de wave op de bank. Volgende keer weer. Toch leuk om af en toe eens iets heel anders te doen dan je gewend bent. En ik heb wat geleerd.


Bitterballen. Maximaal vijf minuten. Anders sta je buitenspel.


Hallo Leven


Wie had ooit gedacht


Dat ik aan voetbal


Nog zo veel lol zou beleven

Comments


bottom of page