Een stel. Hij en zij. Voor een televisieprogramma hebben ze samen een appartement verbouwd. Vannacht gaan ze er voor het eerst slapen. Ze doen er alles aan om verliefd over te komen. Dan zegt hij in het interview dat die nacht vooral een praktische aangelegenheid gaat zijn. Moe. Dus tandenpoetsen. Slapen. En dan gebeurt het. Eén minimale beweging van haar wenkbrauw. Een millimeter opgetrokken en hij stuurt acuut bij. Van praktisch naar romantisch in twee tiende seconde.

Ik vind dat knap. Ik bedoel. Ik kan mijn wenkbrauwen tot aan mijn haargrens optrekken. Gaat mijn meneer lustig door op de verbaal ingezette route. Áls er al wordt bijgestuurd. Dan de verkeerde kant op. “Wat doet je gezicht raar.” “Botox nodig?” Dus ik denk.
“Hoe doet ze dat?”
Ander programma. Engelse oudere dame gaat blind daten. De voice-over vertelt mij dat ze wat pech in haar leven gehad heeft. Ze is al vier keer getrouwd geweest. Mevrouw zelf heeft ook wat te vertellen. Dat ze niet kookt. Niet wast. Nooit de restaurantrekening betaalt want dat is ‘not done’.
Hoezo pech? Denk ik dan. Vier kerels op de knieën gekregen! Of ze alsjeblieft met haar mochten trouwen. Ze heeft niet eens hoeven koken. Kom ik aan met mijn goede gedrag. Ik doe alles. Maar míjn meneer heeft chronisch jicht in zijn knieën. En. Lastige aandoening. Dovemansoren. En. Post traumatisch stress syndroom van zijn vorige ervaring. Allemaal tragisch. Maar ik denk alleen.
“Hoe doet ze dat?”
Nog een ander programma. Weer een stel. Op wereldreis met kleine kinderen. Gaat redelijk soepel. Vrolijk ook. Maar af en toe hoor je haar blazen. Doet ze lelijk tegen haar meneer. Onredelijk. Dominant. Die meneer bind in. Lacht twee minuten later alweer. Kussies. Ook nog.
Hoe doet ze dat?!
Denk ik dan. Moet ík proberen. Beetje mijn meneer gaan zitten afblaffen. Sarcastisch terugpraten. Gaan we over twee minuten echt geen kussies doen hoor. Over twee dagen. Misschien.
Ik doe iets niet goed. Denk ik. In ieder geval. Zit ik niet de juiste programma’s te kijken. Vanaf nu ga ik natuurdocumentaires kijken. Mezelf gezellig met een stokpaardje vergelijken. En andere vragen stellen. Of pinguïns ook knieën hebben. En jicht.
Oja. En die millimeter-wenkbrauw. Van het begin. Die wordt drie afleveringen later ook nog ten huwelijk gevraagd.
Soms….
Hallo Leven
Je ziet
Waar je op let
En ik
Heb even
De verkeerde bril opgezet.
Comments