Ik deed mijn best en ik deed maar wat. Nokvol goede intenties en wetenschap. Over pedagogisch correct, biodynamisch verantwoord,...

Het valt me tegen. Ik had gedacht dat het me beter af zou gaan. Ik val mezélf tegen.

Nooit echter. Nooit sta ik mijn bloemen te verwijten dat ze zich uit zwart zand omhoog hebben gewerkt.

Ik zou de hele dag in mijn blote kont door het huis kunnen lopen. Tegen mezelf kunnen praten zonder dat iemand dat gek vindt.

Op mijn negen en veertigste zou ik toch beter met veranderingen en afscheid moeten kunnen omgaan? Genoeg opleiding gehad zou ik denken.

Hij ging gewoonweg niet meer weg. Wel stuk. Af en toe. Om mij met name. Ik mag dat wel. Dat je mijn malligheid aankan.

Net achttien was ie. Achttien en smoorverliefd op mijn dochter. Net een week verkering hadden ze. “Mamma, we hebben gezoend!”

Heel gek. Zondagochtend en ik word wakker met een andere man in mijn hoofd.

Een kans. Een kans!! Ik spring op. ‘Húp-húp-húp jongetje’, roep ik naar de tv. ‘Toe dan!! Go go go!!’

Dochter heeft een huis.Sprong in het lieve verliefde. Regelrecht de zelfstandigheid in. Ze is er klaar voor. Althans. Dat dáchten we.

Ik zou de hele dag in mijn blote kont door het huis kunnen lopen. Tegen mezelf kunnen praten zonder dat iemand dat gek vindt.

Ik wil liefdesliedjes tot diep in de nacht. Omdat je dan zo lief met me door de kamer danst.

Ik hou van je huid en van je lach. Van je Excel bestanden en je orde. En dat ik je routines doorbreken mag.

We hebben er wat moeite mee. Puber 2 en ik. Moeite om elkaar regelmatig te vinden.

Het woord ‘Kamp’ kennen wij alleen van het schooluitje. Lag ik bij vier graden op een stretcher in een half open tent.

Twintig jaar liefde en zorg, aandacht en leren, lachen en verdrieten, leven en lieven loopt straks de deur uit.

Met de tranen over haar wangen staat ze in de deuropening van de woonkamer.

Misschien lijk ik wel op dat beest dat zijn kop steeds in de zandbak duwt. Kan ook.

Nieuw huis gekocht. Samen. In oktober de sleutel gekregen. Maar afgeleid geraakt en nog niks geregeld. Zelfs amper nagedacht. Over...

Tussen vaste verkering, school, werk en sociale contacten door. Weinig tijd voor moeder en zoon. Ik mis hem soms.