top of page

Niet Handig

Nieuw huis gekocht. Samen. In oktober de sleutel gekregen. Maar afgeleid geraakt en nog niks geregeld. Zelfs amper nagedacht. Over inrichting. Kleuren. Afwerking. En als dan blijkt dat het huis uiterst schattig, maar ook serieus Klus-Hut is. Paniek.

Niet handig.



Dat je dan met spoed de muren laat stuken. Druk er op. Het moet NU. En vergeet dat Lief nog twee wandjes zou plaatsen die mee gestuukt moeten worden. Het weekend in paniekstand wordt doorgebracht. Wandjes net op tijd af. En gezellig joh.

Niet handig.



Diezelfde Lief. Dat is dan weer wél handig. Moet in één dag tien radiatoren terughangen. Het gaat vriezen. Dat vinden leidingen niet leuk. Hij heeft dat nog nooit gedaan. En. De gaten van de radiatorklemmen zijn verdwenen. Dicht gestuukt. Niet handig. Heel eerlijk? Ook niet gezellig.


Dus als hij op ondersteboven en driedubbel opgevouwen onder een radiator ligt. Bied ik aan om de baco van mijn vader te halen. Dat is namelijk een heel handig ding. Hij heeft er zelfs twee. En mijn moeder heeft koffie. Dus ik blijf gezellig even hangen. Mijn Lief ook. Op zijn kop. Onder de radiator.

Dat zeg ik. Niet handig.



Er komt een nieuwe wc. De oude pot, is op. Mijn vader vind dat leuk. Wc installeren. Dus die pakt zijn moment. Maar ja. Het gat zit niet goed. Dus nieuw gat. Bij een nieuw gat, hoort schijnbaar een nieuwe vloer. Vlak voor sluitingstijd, tegels gekocht. Ik kan heel goed snel beslissen. Vaak. Misschien. Meestal. Soms. Vinden ze bij de bouwmarkt heel fijn.


Inmiddels kennen ze me daar. Duikt het voltallige personeel onder de balie als ze me zien komen. Ik doe consequent net alsof ik weet waar ik het over heb. Sleep de vriendelijke mannen van de bouwmarkt drie keer de winkel door. Wist ik het toch niet helemaal precies. Laat zware spullen mijn auto in sjouwen. Lief lachen. Daar ben ik wel handig in.


Ik word uitgezwaaid als ik weer ga. Verdacht enthousiast. Ik zwaai maar niet terug. Zo’n aanhanger is niet makkelijk en ik ben casco verzekerd.


Het is al laat. En het slijpen van de nieuwe tegels gaat niet al te soepel. Midden in de hal ligt de ‘derde-poging-tegel’. Daar moest een gek hoekje uit. Al twee keer mislukt. Ik moet nog koken. ‘Doei. Ik ga.’ En ik stap kordaat. Precies op die tegel. Voor de relatie met mijn vader, was dat niet handig.


Het gaat dus geweldig. Zeg maar. Ik vermaak me prima. En die mannen rondom mij? Die zijn óf heel geduldig, óf heel hardleers. Ik heb weer een lijstje gekregen. Of ik voegmiddel wil halen.


En een standpijp.



Hallo Leven


Trek je pyjama maar vast aan


Ik ga naar de bouwmarkt


En dat duurt even

Comments


bottom of page