Gekke Henkie,

‘Ja zeg, ik ben toch zeker gekke Henkie niet?!’ Mijn moeder als er iemand met een idee kwam waarin mijn moeder aan het kortste eind trok.

Haar manier om ‘Nee’ te zeggen en tegelijkertijd de situatie te duiden. Dat er te weinig was nagedacht over háár rol in jouw plan.

Ik heb er lang niet meer aan gedacht. Tot verleden jaar. De sterfdag van de overleden vrouw van mijn Weduwnaar. Waar de mannen eerder samen uiteten gingen ontstond, door Corona en de restaurantsluitingen, een nieuwe gewoonte; ik zou koken. Op verzoek  ‘uitgebreid’ want het is geen ‘gewone avond’. Met liefde heb ik dat een paar jaar gedaan.

Gangen met een link naar haar. Een recept waar zij iets bij had geschreven, een taart die zij graag maakte, een dessert met haar letter in chocola. Stond ik een hele dag te koken, te schillen, te mengen en te mixen nádat ik het menu met zorg bedacht had. Tel daar de boodschappen bij op en je begrijpt dat het best een inspanning was. Nogmaals, met liefde.

Totdat.

Het is donderdag en morgen komt het hele spul. Vijf gangen voor zes mensen. Haar drie mannen en de aanhang maakt zes. Ik ben de chef en het menu heb ik in de afgelopen weken bedacht. Nu moet het huis aan kant, de logeerkamer schoon en vers belegd, naast de boodschappen en het koken dat op vrijdag moet gebeuren. Weduwnaar en ik zijn allebei zelfstandig ondernemer. ‘Ik neem aan dat jij morgen ook eerder uit je werk komt?’

Dáár. Die! Die opgetrokken wenkbrauw die, nog voordat zijn mond open gaat, zegt dat hij dat niet snapt. Nergens over nagedacht. Vanzelfsprekend gebeuren alle voorbereidende werkzaamheden in míjn tijd. Kost me anderhalve werkdag en straks een werkachterstand om in te halen. Met liefde. Ja, met liefde, maar ineens denk ik aan mijn moeder en aan Henkie.

Met gemor stemt hij toe om een uur eerder thuis te komen.

Fast forward.

Over een paar weken is het weer haar sterfdag. Opnieuw geven de mannen aan dat ze het op een vrijdag willen, zaterdag wil er eentje naar een concert. Maar gekke Henkie is deze keer alert. Iedereen een normale werkdag en dan aanschuiven bij Henkie die het allemaal weer geregeld heeft. Ehmmmm…nee. Dus krijgen man en zonen een keuze. Vrijdag kan, maar dan eenvoudig of chinees halen. Zaterdag kan ook en dan ouderwets een gangenmenu.

Met liefde, nog steeds, maar nu een all-inclusive.

Inclusief de liefde voor mezelf.