Wij hebben niemand écht verloren in de oorlog. Geen honger gehad. Ons niet hoeven te verschuilen. Of daar iemand bij geholpen.

Ineens kon ik geen adem meer halen. Bij mij ís namelijk niet bij mij. Dat is bij hem, bij hun, bij haar.

“Mamma, mijn hoofd zit vol zorgen” huilt ze terwijl ze zich tussen rugleuning en mijn lijf in nestelt.

“Wat zeg ik tegen jou, op een dag als vandaag?” Dat was mijn vraag.

Het leven is een onvriendelijke leermeester geweest. Dacht ik eerst. Inmiddels weet ik beter.

Misschien lijk ik wel op dat beest dat zijn kop steeds in de zandbak duwt. Kan ook.

Ik had een voornemen. Om niet. Om nooit. Om never.

“Je verzint het. Waar jij over schrijft is niet allemaal echt gebeurt.” Zegt hij.

Ergens in mij, niet eens zo diep, zit een ontzettende kerel verborgen. Zo’n potig type. Liefst met bilnaad en open shirt.

Bescheidenheid siert de vrouw? Me Hoela! Bescheidenheid is saai en onzichtbaar.

Ik vond het al geen briljant plan. Dan kunnen er twee dingen gebeuren. Het gaat goed. Of het komt goed.

Ineens zie ik het licht. Een inzicht. Soort van. Goh. Dat ik dat nooit eerder heb gezien.

Wie had ooit gedacht dat ik aan voetbal nog zo veel lol zou beleven?

Dames even dichterbij schuiven. Bakkie erbij en in je buik ademen. Heren even respectvol stapje achteruit doen. Meelezen en niet mee...

“Ik begrijp het.” Zeg ik tegen haar. “Ik vind het ook lastig.” Zij en ik zitten aan de tafel. Koffie afspraak. Ik wilde wat vragen....

“Wat zeg ik tegen jou, op een dag als vandaag?” Dat was mijn vraag. Ogen nog niet helemaal open. Warme dekens. Slaperige hoofden. Het...

Het is een gewoonte geworden. Een goede. Vind ik zelf. Mezelf iets geven omdat ik jarig ben. Omdat me een paar keer iets werd ontnomen....

Ik had een voornemen. Om niet. Om nooit. Om never. In de schaduw van een ander. Je grote liefde te vinden. Of juist. Zoals in mijn geval....

Elke ochtend. Deur uit. Koffie in de ene hand. Uiteraard. Sleutels en tas in de andere. Maar vanochtend. Struikelmomentje. En natúúrlijk...

Ik weet het. Voor mij had het ook niet gehoeven. Stiekem pink ik een traantje weg. Dat het dan toch alweer zo ver gekomen is. De scholen...