“Ik zou jou liken.” Zegt mijn Lief.
Het is avond. Kletsmoment. Dochter zit op een app. Dan moet je swipen. Veeg naar rechts is ‘leuk’. Naar links is ‘niet leuk’. Allebei naar rechts is een match. Kun je kletsen. En afspreken. En …
Het is wel even wennen. Maar ik ben ouderwets. Dat je elkaar pas spreekt nadat je elkaar gesproken hebt. En vooral. Gezien. Er zitten foto’s bij. Van de goede kant genomen. Hippe jonge mensen. Al dan niet met Six pack. Het promoten van jezelf wordt er met de paplepel ingegoten.
Als je niet uitkijkt. Krijg je nog meer foto’s. Van piemels. Dat heeft een naam. Dick-pic. Komt uit het Engels. ‘Dick’ is een piemel. ‘Pic’ is een foto. En die kun je sturen. Heel normaal. Tegenwoordig. Via app of snap. In vol ornaat. Ik ben heus niet preuts. Wel ouderwets. En met vragen in mijn hoofd.
Hoe doen ze dat? Wie leert ze dat? Wat de beste hoek is. De beste belichting. Wat levert het op? Zouden er echt meisjes zijn die op basis van zo’n foto besluiten tot een uitje? En waar baseer je dat dan op? Op uiterlijk? Op formaat? Weten die meiden wel wat een groothoeklens is? Is dit wat ze tegenwoordig, een ‘vergelijkend-warenonderzoek’ noemen?
Hoe is dat dan? Achteloos je telefoon checken en ineens naar zo’n ding zitten staren. Je zal net een hap van je boterham nemen. Lijkt me gewoon niet zo lekker. Of zit je in een volle trein. Dan ziet je buurman die swaffel-swipe ook. Ik word al rood bij het idee. Of heb je dan meteen een leuk gesprek?
Nog wat. Dat is wel mijn kind. Die ze die foto’s sturen. Mijn meisje. Uiteraard geen meisje meer. Met alle vrijheid. Alles bespreekbaar. En die dat dan ook nog doet. Alles bespreken. Maar ik ben haar moeder. En ik heb ontdekt. Te veel informatie is ook niet goed.
Ik had me nog zo voorgenomen. Met de tijd mee te gaan. Hip te blijven. Op de hoogte te blijven. Flexibel met verandering om te gaan. Nu ben ik pas halverwege en laat ik het al afweten. Er is een grens aan wat ik bereid ben te ervaren. Blijkt. Er is een grens aan wat ik snap. Aan wat voor wereld, aan wat voor omgangsvormen ik wil. Voor mijn kind. Eigenlijk. Wil ik die jonge mannen heel graag iets leren. Er is een tijd, een moment, een gevoel en een doel. Voor mét. En voor zónder kleren.
Ouderwets.
En dan zegt die Lief van mij, dat hij mij zou liken. En als ik dat dan ook doe. Dan zijn we een match. Kunnen we kletsen. Afspreken. En …
Dat was, by far, het meest romantische dat Lief ooit tegen mij gezegd heeft.
Swipe.
Naar rechts.
Hallo Leven
Onder al dat hippe geklets
Met tegenzin
Toegeven
Hartstikke ouderwets
Comments