‘Ik maak foto’s van jou hoor mam’.
Als je, net als ik, alleenstaand bent of al jaren op vakantie gaat met een partner die het niet zo op de spreekwoordelijke schijnwerper heeft, dan kun je je afvragen of jij wel mee was op al die vakanties.‘
Ik stond toen in de keuken denk ik.’ of ‘Ik denk dat ik daar de was aan het doen was.’ zijn grapjes waar je zoiets mee oplost. Echt grappig is het niet. Je maakt je onzichtbaar. Dienstbaar. Daar ben je moeder en partner voor. En dus wordt je niet, niet altijd, gezien.
We doen dat zelf. Onzichtbaar worden. Sommige superhelden kunnen het ook, we zijn in goed gezelschap. En toch is het jammer dat we onszelf het (flits)licht zo weinig gunnen. Natuurlijk valt er altijd wel wat te zorgen, te regelen, op te lossen of te poetsen. Daar zijn we heel goed in. Klopt. En natuurlijk staan we er altijd slecht op en onze geliefden zoveel beter. Klopt ook. En wij maken ook nog de beste foto’s. Dat dat ene kerkje er ook nog mooi bij op staat. Klopt. Klopt. Klopt.
Persoonlijk vond ik het vaak wat gênant om te vragen of er ook een foto van mij genomen kon worden. Alsof je jezelf letterlijk in de picture wilt spelen. Not done.
Maar hoezo niet? Hoezo zou jij; moeder, organisator, secretaresse, touroperator, prof-poetser, ultieme zorgverlener, liefde-gever en mens niet ook vol in de schijnwerpers staan? Bescheidenheid siert de vrouw? Me Hoela! Bescheidenheid is saai en onzichtbaar. Foto’s een metafoor voor de ruimte die je jezelf toestaat in te nemen.
Dus ik stap in het licht. Eerst mijn eigen lampje aan. Stralen met die handel. En dan er op uit. Gewoon vragen. Maak jij foto’s van mij vandaag? Zet jij mij in de schijnwerper vandaag? Omdat ik het waard ben. Eindelijk gevoeld.
Mijn schoenen zijn van mij, daar zal ik echt niet naast gaan lopen. Mijn momenten zijn echter ook van mij. Zelf gecreëerd. En die leg ik nu vast.
Voor een album. Voor het nageslacht. Voor het thuisfront. Voor mij. Voor jou.*
Omdat ik mijn licht wil delen.
Geen vakantiealbum meer zonder jou.
Hallo Leven.
Trek wat moois aan.
Vandaag ga ik even
in het licht staan.
* Dit keer gezien door de ogen van mijn zoon.
Comentários