We wonen aan een driewegs-splitsing en als het toeristenseizoen begonnen is ben ik getuige van heel wat "Wie weet nou de weg discussies."

Het spijt me. Ik ben nou eenmaal een natuurliefhebber. Er schuilt een ontzettende ANWB-reclame in mij.

Heel eerlijk? Toen mijn DNA in elkaar werd gezet is er hier en daar een linkje overgeslagen...

Toch bleek na de Veluwe-landing mijn interne Border Collie niet meteen bestand tegen de afstand.

Ik zou, als het kleine kind dat ik ben, in bomen moeten klimmen in plaats van er zielig onder te zitten.

Altijd gezellig als Tante Je-kan-het-niet aanschuift bij Oma Ik-durf-het-niet voor een bakkie Negativiteit.

Zomaar, ineens, zit er er een rimpelig vrouwtje bij mij aan de eettafel. Ik ken haar niet. We zijn geen vriendinnen. En nee, ze wil geen ko

Zie hier de memoires van een zojuist naar de Veluwe geëmigreerd “type” die nú al weet dat ze nooit meer weg wil.

Twee oude handen zoeken elkaar. Voorzichtig over de leuning van de stoel. Voelend, tastend, vindend.

Ik deed mijn best en ik deed maar wat. Nokvol goede intenties en wetenschap. Over pedagogisch correct, biodynamisch verantwoord,...

Het valt me tegen. Ik had gedacht dat het me beter af zou gaan. Ik val mezélf tegen.

Ik zou de hele dag in mijn blote kont door het huis kunnen lopen. Tegen mezelf kunnen praten zonder dat iemand dat gek vindt.

Hij ging gewoonweg niet meer weg. Wel stuk. Af en toe. Om mij met name. Ik mag dat wel. Dat je mijn malligheid aankan.

Een kans. Een kans!! Ik spring op. ‘Húp-húp-húp jongetje’, roep ik naar de tv. ‘Toe dan!! Go go go!!’

Dochter heeft een huis.Sprong in het lieve verliefde. Regelrecht de zelfstandigheid in. Ze is er klaar voor. Althans. Dat dáchten we.

Ik wil liefdesliedjes tot diep in de nacht. Omdat je dan zo lief met me door de kamer danst.

We hebben er wat moeite mee. Puber 2 en ik. Moeite om elkaar regelmatig te vinden.

Het woord ‘Kamp’ kennen wij alleen van het schooluitje. Lag ik bij vier graden op een stretcher in een half open tent.

Met de tranen over haar wangen staat ze in de deuropening van de woonkamer.

Misschien lijk ik wel op dat beest dat zijn kop steeds in de zandbak duwt. Kan ook.